Het is algemeen bekend dat Dussense Boys onlangs een boete heeft gekregen omdat in de clubkantine het rookverbod werd overtreden. Waarschijnlijk minder bekend is dat onlangs ook bij Kozakken Boys verbaliserend werd opgetreden voor hetzelfde vergrijp. Wethouder van sportzaken, Peter van de Ven, liet zich dienaangaande tijdens de carnavalsraadsvergadering “ontvallen” dat bij de nieuwjaarsreceptie van Dussense Boys voorzitter Kees Bouman vrijwel onzichtbaar was vanwege de rook in de kantine. En op diezelfde bijeenkomst vond burgemeester Carla Breuer dat de voetbalclub het carnavalsmotto van 2011 “het dak gaot eraaf” maar in praktijk moest brengen of anders de rokers naar buiten dirigeren. Allemaal signalen dat het “de hand lichten” met het rookverbod bij Dussense Boys niet langer getolereerd wordt.
Nu heeft onze voorzitter drie passies: voetbal , goei voeier en sigaren roken. Bij de invoering van het rookverbod gaf hij dan ook klip en klaar aan, dat in geval van invoering van een rookverbod bij Dussense Boys er voor hem “de lol van af was” en dat Dussense Boys dan op zoek mocht naar een andere preses. Goede raad was duur. Kees betekent natuurlijk enorm veel voor de club. Anderzijds is de club ook heel waardevol voor Kees. Met deze twee stellingen in gedachten, voelde er niemand in het bestuur ook maar iets voor om de vereniging zijn keihardwerkende voorzitter te ontnemen, noch bleek men bereid om de persoon Kees Bouman zijn passie te ontzeggen. Besloten werd om het roken dan maar te gedogen, zij het niet tijdens jeugdwedstrijden en zonder er al te veel ruchtbaarheid aan te geven. Het siert de voorzitter dat hij daarbij spontaan aanbood een eventuele boete voor zijn rekening te nemen.
Nu blijft in een kleine gemeenschap weinig geheim en weldra werd in de krant en in de carnavals-optocht de burgerlijke ongehoorzaamheid van Dussense Boys breed uitgemeten. Het schijnt nu zelfs ook tot het college van B&W van Werkendam en de Voedsel- & Warenautoriteit te zijn doorgedrongen, met alle nare gevolgen van dien.
Het bestuur staat daarom opnieuw voor hetzelfde dilemma. Kees, consequent als hij is, staat nog immer op zijn standpunt en schuwt daarbij de gang naar de rechter ( en zo nodig hoger) niet en dat bovendien op zijn kosten. Echter, niet Kees is bekeurd maar de club en als penningmeester en lid van het dagelijks bestuur vind ik dat we als vereniging ons verlies beter sportief kunnen accepteren. Laten we onze energie liever aanwenden om onze sportieve prestaties en recreatieve functie op peil te houden. Maar net als vele anderen met mij, willen wij Kees Bouman niet kwijt bij de club en hem al helemaal niet zijn passie ontnemen. De lofuitingen die hem bij zijn 25-jarig jubileum als voorzitter zijn toegezwaaid waren immers niet geveinsd.
Het feit dat wij nu voor een dilemma staan maakt echter wel duidelijk hoe kwetsbaar de club geworden is door de afhankelijkheid van één persoon. Dat ligt uiteraard niet aan de persoon in kwestie, maar aan het feit dat wij als leden van de club maar al te graag het werk door hem laten opknappen. Dat mogen we ons als leden allemaal aanrekenen. De oplossing lijkt simpel: creëer een aparte rookruimte en overtuig Kees van de noodzaak hiervan. Suggesties en support vanuit de leden en aanhang van de club, blijven daarbij welkom. Sterker nog, zijn hoogstnoodzakelijk!
Ton Lensvelt
Bronnen
Clubblad De Voorzet, jaargang 2012-2013, nummer 3.