U zult met mij eens zijn daomes en heren: Klaiendam is een schoon en vredig durp. Meej z’n prachtige kasteel van eeuwen her, van waoruit de Heren van Dussen waokten over het wel en wee van hun onderdaonen. Meej schone straten en lommerrijke lanen, historische boerderijen en landhuizen aon de boorden van het meanderende riviertje De Dusse. Waor deftige ooievaars hun nesten bouwen, staotige zwaonen in de kasteelgracht paraderen en hongerige eendjes luid kwaokend de vijvers opvrolijken. Slechts zelden valt er reuring te bespeuren in dit durp. Wethouder Van der Ven kan hier nog zonder kogelvrijvest over straot. Hooguit verjaogt Bob Leemans nen ongure inbreker van het dak, of gniffelen de Klaiendammers over de ingezonden brieven van ongeruste medebewoners. Maar er is veraandering op til, grote veraandering zelfs. De grote kaolslag is begonnen.
De toon werd gezet door Björn van de Koppelpaarden die het sprookjesbos rondom zijn hospaleis hèt gekapt ten faveure van de open hèèrd van vaoder Jan. De gemeente volgde zijn voorbeeld door een aontal nauwelijks tot wasdom gekomme pèrenbomen langs de Molenkaode te rooien. Mar de botte bijl werd pas echt gehanteerd dur de Provincie die in een tijdbestek van aanderhalve week op uiterst vakkundige wijze de staotige bomenrijen langs de betonbaon tussen Meeuwen en de Hang finaol meej de grond gelijk maokte.
Er staot ons echter nog meer te waachten. Volgens wethouder Van de Ven wordt het centrum van Dussen de komende tijd nog mooier gemakt dan het al is. Mar moeten daorveur dan de fraaie eikenbomen op het Vrijheidsplein wijken? Die ik nota bene en met mij driehonderd aandere schoolkeinder in 1960 met veul toewijding hebben geplaant, moeten die bomen dan daorveur wijken? Volgens de plannen lijkt het daor wel op.
Mar das nog nie alles Klaiendammers en Klaiendammerinnen. De bijlen en zagen worden naomelijk ok geslepen veur de kap van de populieren in Dussen Binnen. Decennia lang hebben we deuze majestueuze waaibomen zien verworden tot een sierraad vur oos durp. Ze weerspiegelen in het heldere water van De Dusse de eertijdse welvaort van het alhier veelbeoefende klompenmakersambacht.
Toegegeven, in het veurjaor zurgen ze voor een dik bloesemdek waormee de hele burt het aonzien krijgt van een wintersportlocatie in de Alpen. En in het najaor levert het neerdwarrelend geblaoderde karrenvrachten met milieuvriendelijk compost op. En soms zurgt nen stevige najaorssturm veur gevaar vanwege afbrekende takken, terwijl nog niet zo lang geleeje de bungalow van Gerrit Visser bijna bedolven wier onder nen ontwortelde populier. Mar daor tussendeur, in de zomer, as de zon hoog aon de hemel staot, dan bieden die bomen Japie de Bruijn en de nieuwe buurtbewoner Prins Bies I, juist volop schaduw om vredig hun hengeltje uit te werpen.
Dat gaot dus verdwijnen, alhoewel het levert hout op. Mar meej dieje staopel hout kan onze enige overgebleven klompenmaker Peter den Dekker heel het Land van Heusden Altena wel tot aon de tweeëntwintigste eeuw van klompen vurzien.
Verweer van onze locale overheid tegen deze kaolslag is dat er nieuwe aonplaant plaotsvindt. Mar maag ik u dan onze legendarische wethouder en locoburgemeester Kootje Staal in herinnering roepen. Kootje van de Peerenboom, olieboer en levensgenieter. Hij hield niet alleen van Tonia’s mar was ok liefhebber van gebakken èrpels en jonge klare. Dieje Nico dus, die altijd wel nen passende spreuk of gezegde paraot had als hij ergens ‘n probleem ontwaorde. Dieje Nico dus, die zou ons van repliek dienen met de woorden: ‘boompje groot, baasje dood. En zo is het!
Ton Lensvelt
Bronnen
Clubblad De Voorzet jaargang 2012-2013, nummer 5