Een van onze bezigheden waarmee we de vrije zaterdag plegen te verpozen is het bezoeken van streekduels van de zaterdagcompetitie. Voor de start van de nieuwe voetbalcompetitie hadden we Roda Boys- Achilles Veen uitgekozen. Een duel in de Eerste Klasse met zelfs nog een piepklein Dussens tintje. In het elftal van Veen speelt namelijk Bouchlal, een jongen die in het Molenplantsoen woont.
In dat zelfde Molenplantsoen werd verzameld voor vertrek richting Aalst. De MPV van voorzitter Bouman neigde vervaarlijk achterover met de penningmeester en wedstrijdsecretaris eendrachtig op de achterbank, maar gelukkig bood Kees zelf en in mindere mate Izak, enig tegengewicht. Ook in verbale zin, want zoals te doen gebruikelijk voerde Johnny op de achterbank het hoogste woord. Zo wist hij te vertellen dat men in Veen over een huisdier beschikt met zeven klinkers??, n'n hooooooond!
De rit over de betonbaan verliep met horten en stoten. De gloedjenieuwe rotonde bij Jan van de Westen gerond, werd het gaspedaal stevig ingedrukt en stoven we richting Meeuwen. Of het nog niet snel genoeg ging, werden we onderweg zelfs nog ingehaald door een zwarte personenauto die zich op deze 80-kilometerweg op z'n minst de dubbele snelheid veroorloofde. Izak veerde op toen we zijn geboorteplek, de Kromme Nol, naderde en liet zich niet onbetuigd over het kapitaal van Aalburg toen zijn reisgenoten hun bewondering uitten over de imposante "optrekjes" van menig Veenenaar met dito Mercedes type "grand cru" op de aangeharkte oprit aan deze goudkust van het Land van Heusden en Altena.
Op de Bovendijk zag het vraatzuchtig gezelschap zich nog even voor het dilemma geplaatst: kiezen voor voetbal of de gestoofde paling in de uitspanning van palingparadijs J. Vos. Het werd het pontje richting Roda Boys met het frietkot in de kantine. De auto geparkeerd langs de oever, werden we voor 90 cent p.p. overgezet naar het Gelderse. Heen en weer, want de zoetwaterkapitein van het veer ging er - heel pragmatisch - vanuit dat we straks allemaal tegelijk zouden terugkomen en dan had hij in ieder geval z'n veergeld alvast geïncasseerd. De kalmte van de overtocht over de afgedamde Maas stond in schril contrast met autorit er naar toe. Zelfs Johnny hield even z'n waffel.
De wedstrijd was alleraardigst met een voetballend overwicht voor Roda maar een veel slagvaardiger Veen dat bij rust met twee tegen nul leidde. De "zoooo jaaaaaah's" van de Veensupporters waren dan ook niet van de lucht. Vanzelf dat het bier in de rust opperbest smaakte en de met veel goud behangen aanhankelijke Bommelse madammekes verleidde sommigen zich al kwispelend onder de dames te mengen. De echte voetballiefhebbers zagen dat het na rust al snel 0-3 werd. De Aalstenaren redde weliswaar de eer maar dat liet onverlet dat de Boys-aanhangers mopperend huiswaarts keerden. Met de massa scheepten ook wij ons in voor de terugtocht. Ons oog viel op het indrukwekkende reparatiedok van de naastgelegen scheepswerf met daarin binnenvaartschepen en zelfs een Zweeds ponton uit Gotenburg. Op de oever aan de overkant stond gerestaureerd Veens bloemenkapitaal fraai te blinken in de namiddagzon. Doch het was niet deze aanlokkelijke aanblik die de Veenenaren mild stemde, maar de overwinning op hun aartsrivaal van de overkant.
Volgende maand is er de zondagderby van de streek: Dussen tegen Hank. Of de Bommelse madammekes dan ook komen, laat zich raden.
Ton Lensvelt
Bronnen
Clubblad De Voorzet s.v. Dussense Boys, Jaargang 9, nummer 1, 2006