Het klinkt wat chiquer, damesvoetbal. Voor mannen heet voetbal gewoon voetbal, zonder poespas. "Kein geloel" zei Ernst Happel al. Maar voetbal voor vrouwen heet damesvoetbal en soms hebben vrouwenteams ook van die prachtig opgesmukte namen. Waalwijk kende Ladies Football Club R.K.C. een elftal dat in competitie uitkwam tegen Dussense Girls. Ja want ook op dit gebied kent onze club een roemrijke historie. Reeds vanaf de beginjaren dat damesvoetbal onder KNVB-vlag van start ging, was Dussen van de partij. Uit die periode (1970-1974) herinneren we ons de roemruchte prestaties van een aantal spraakmakende Dussense voetbaldames. Robuuste Kiek de rots in de branding, technisch vaardige Anneke alom geroemd, behendige Joke met haar schitterende passeerbeweging, geblokte Greet telg uit een echt voetbalnest en niet te vergeten natuurtalent Miriam die zich uiteindelijk vergreep aan de hockeystick. Helaas wil het vandaag de dag niet zo best meer vlotten met de sportieve uitingen van onze Dussense dames, althans op voetbalgebied.
Corrie van Bert heeft van moeder Kiek toch het goede voorbeeld gekregen, maar ze beperkt zich liever tot één-tweetjes met Onni van John en dan gaat het meestal nog niet eens over voetbal ook. Jessica van de twee Sjefkes heeft vroeger nog wel eens aarzelende pogingen ondernomen een balletje te trappen, maar ze mistte toch de doortastendheid van vader Cees en vond uiteindelijk meer voldoening in de clubkrantredactie. Monique van Iwan, nog zo'n gewaardeerd redactielid, die al vanaf de bewaarschool haar faam als de kleine sluip-door, kruip-door terriër etaleert, heeft jammer genoeg de kicksen veel te snel opgeborgen en beoefent haar vaardigheid thans nog slechts in intieme kring. Rianne van Simon hadden we graag eens aan het werk gezien, bijvoorbeeld als centraal duo samen met Simone van Frans, want laten we wel wezen als deze beide dames zich breed maken vormen ze in potentie toch een uiterst vervaarlijk en meedogenloos ijzeren verdedigingsduo waar lastige aanvallers van de tegenpartij veelal vruchteloos met een grote boog omheen zullen proberen te lopen. Voor Femke van Joost geldt dat als ze ook maar een ietse-pietsie van het zelfvertrouwen van haar vader in de genen heeft dat er voor haar een machtige voetbaltoekomst in het verschiet ligt. Daarentegen lijkt José van Dian meer een typetje met speciale aandacht voor de derde helft, alhoewel die interesse de gemiddelde voetbaldames over het algemeen toch niet ontzegd kan worden. In dat opzicht wijkt vrouwenvoetbal dus niet veel af van de mannelijke evenknie.
Patricia van Jurgen heeft zich in het verleden al eens opgeworpen als een volleerd houthakster en kerstboom-koppensnelster, maar daarmee wordt doorgaans op de groene mat slechts gele - of rode kaarten geoogst. Angela van John beloofde eens een groot voetbaltalent te worden, doch achteraf bleek haar interesse en voorkeur meer bestemd voor de trainer dan voor het edele spel. Haar Adonis eenmaal aan de haak geslagen liet ze training en maatje 36 voor lief. Judith van Patrick toont zich al jaren een groot voetballiefhebster en is altijd van de partij maar helaas ontberen ons bronnen die kunnen staven of ze ook wel eens naar een sportief hoogtepunt gereikt heeft.
Met de verjonging van de club welke zich na zoveel jaren weer eens aftekent dienen ook nieuwe jongedames zich in het clubgebouw van de Boys aan. Dat deze zich onderworpen weten aan een uitgebreide monstering door het gevestigde vrouwelijke - en mannelijke voetbalvolk is haast vanzelfsprekend, maar of voorzitter Bouman en/of secretaris De Wit daarbij ook de voetbalende aspiraties en kwaliteiten van de dames aftasten en proberen tot wasdom te brengen lijkt vooralsnog minder waarschijnlijk.
De esthetische modegril die damesvoetbal eind jaren 60 door de KNVB nog werd toegedicht te zijn is sinds decennia achterhaald. Dames tonen op ons jaarlijkse stratentoernooi in toenemende mate aan best te weten dat een bal rond is en twee kanten heeft en ook na afloop aan de bar worden de "heren" voetballers regelmatig in de luren gelegd. Daarom lijkt een oproep aan de nieuwe generatie niet misplaatst. "Kom op dames, het is weer lente, gooi de benen maar eens bloot en verenigt u in een nieuw en enthousiast Dussense Girls team van de 21ste eeuw". Zulks tot meerdere eer en glorie van onze geliefde club. Maril van het Altena Nieuws staat al in de startblokken om van zo'n sportief gebeuren verslag te doen.
Ton Lensvelt
Bronnen
Clubblad De Voorzet van s.v. Dussense Boys, Jaargang 7, nummer 4, 2007