Het is november 2000. Het nieuwe clubgebouw van Dussense Boys nadert zijn voltooiing, Voetbalpreses Kees Sigaar is bijna dagelijks op het gemeentehuis in Werkendam te vinden om overleg te plegen met de wethouder van voetbal- en karnavalszaken, Peer de Jaoger, en met diens linkerhand Nelis de Veldwachter. En passant bewerkt hij ook z'n neef Sjaan Sigaar om de laatste financiële plooien glad te strijken.
Burgervader Henk - driftig lurkend aan z'n pijp - stippelt de tactiek uit om een dreigende overname van Kozakkenland door naburige koninkrijkjes het hoofd te kunnen bieden.
De bevallige majorettes van DOS slepen de ene onderscheiding na de andere in de wacht. Onderwijl is de jeugd van Klaiendam druk in de weer met het verzamelen van een berg hout voor het enorme oudejaars-vreugdevuur op het Vrijheidsplein.
Ook bij het Klaiendamse hospaleis Koppelpaerden is het een drukte van belang. Karnavalsminnend Klaiendam heeft er zich verzameld voor de verkiezing van Prins Karnaval 2001. Zoals altijd belooft het een spannend gebeuren te worden; dit jaar meer dan ooit. Alhoewel de kandidatenlijst in principe vertrouwelijk is, staan de raadsleden Izaak en Nelis meestal wel garant dat er wel wat naar buiten "lekt". Zo schijnt er zich deze keer een belangrijke tegenkandidaat voor regerende Prins Robert aangediend te hebben. Was door de installatie van Prins Robert enige jaren geleden al Broeks-bloed het karnavalsgebeuren in Klaiendam komen versterken, nu diende zich een nieuwe kandidaat aan uit het naburige Emmickhoven, Teun de Glaskesleegmaoker, welke ook wel eens 'n gooi wilde doen naar het hoogste ambt van Klaiendam: Prins Karnaval.
De weken voorafgaand hadden beide kandidaten hun uiterste best gedaan om de Kiesmannen van Klaiendam: de leden van de Raod van Elf, voor zich te winnen. Daarbij was niets aan 't toeval overgelaten en werd er natuurlijk driftig met cadeaus gestrooid. Broekse Robert, bladentransporteur van professie, deelde met gulle hand Penthouse's en Playboy's uit, hetgeen sommige raadsleden een lamme arm bezorgde. Teun liet zien het kasteleinsvak nog niet verleerd te zijn en sjouwde met drank dat het een lieve lust was, waar menig raadslid weer een stevige kater aan overhield.
Toen de elfde-vanden-elfde was aangebroken en er uiteindelijk tot stemming werd over gegaan, moest deze uitermate belangrijke handeling door sommige raadsleden dan ook uitgevoerd worden terwijl ze geplaagd werden door "n'n karčrm" of "'n zeer hŕrses" en zulks is natuurlijk niet bevorderlijk voor een voorspoedig verloop van de stemming. Het werd een nek-aan-nek race, waarbij het raadsledenkamp duidelijk verdeeld bleek in twee groepen: de aspirine-junks en de viagra-verslaafden. Tot elf keer toe werden de uitgebrachte stemmen geteld en herteld, met steeds een andere winnaar. Verslaggevers van T.V.-K.E.T.E.L. liepen kwijlend door de zaal vanwege het zich onverwacht aandienende mediaspektakel. Karnavalsminnend Nederland hield de adem in, want hier stond de toekomst van 'n eeuwenoude verkiezingsmethode voor Prins Karnaval op het spel.
Maar zoals altijd, als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Het bestuur van de Klaitrappers, besloot de hulp in te roepen van een onafhankelijk bemiddelaar met kennis van de materie. Wie was zo'n rol nu beter op 't lijf geschreven rol dan Peer de Jaoger? Peer, gepokt, gemazeld en gelauwerd in verkiezingscampagnes, was maar al te graag bereid om deze onbezoldigde deeltijdfunctie te aanvaarden. Daarvoor betrok hij zelfs een nieuwe dependance in het voormalige WG-Kruis gebouw onder de rook van van de R.K.Kerk. In zo'n inspiratievolle omgeving kon hij bijna niet anders als tot een weldoordacht en goed afgewogen besluit komen.
Zijn oplossing bleek er een van uitmuntende eenvoud: Broekse Robert blijft Prins en Emmickhovense Teun wordt uitgenodigd om tijdens de boerenbruiloft in de echt verbonden te worden met zijn geliefde, iets waar Peer de Jaoger hoogstpersoonlijk voor zal zorgdragen.
De monden van de gewraakte raadsleden, die van de Prinsverkiezing zo'n zooitje hadden gemaakt, vielen wagenwijd open van verbazing voor zoveel wijsheid betoont. Met algemene instemming werd de aanbeveling overgenomen. Prins Robert kon zich gaan voorbereiden op 'n nieuw regeringsjaar en Teun de Glaskesleegmaoker kon zich zijn geliefde voor de boerenbruiloft gaan uitzoeken. Grote winnaar is het Klaiendams karnaval dat zich steeds meer gesterkt weet door lotgenoten uit naburige nederzettingen welke het karnavalsgebeuren in Klaiendam extra kleur geven.
Ton Lensvelt
Bronnen
Karnavalskrant Den Klaiendammer 2001