De start van het nieuwe jaar betekent niet alleen dat het voetbal uit z'n winterslaap ontwaakt, ook de trainerscarrousel draait weer op volle toeren. Nagenoeg elke dag vinden we op de sportpagina wel enige korte berichten omtrent al dan niet verkassende trainers. Clubs van hoog tot laag dragen hun steentje bij aan deze, zo langzamerhand tot een cultus verheven, transferperiode.
De trainer van Wilhelmina naar Altena, Kozakken Boys, gepanikeerd door de magere resultaten, zet de oefenmeester zelfs aan de dijk en haalt een nieuwe "verlosser" binnen, hopende dat die het tij kan doen keren. In het betaalde voetbal trekt Sparta de oude meester Frits Korbach aan, welke aan de verzamelde pers verkondigd dat hij z'n kunstje nog wel eens aan het publiek wil tonen; helaas moet ie na 24 uren dienstverband al hyperventilerend z'n contract weer inleveren. Het lijkt verdorie de politiek wel.
Arie Haan wordt zelfs bondscoach in China Liefst meer dan 'n miljard chinezen telt onze aardkloot, maar blijkbaar is daar niet één geschikte kandidaat uit te rekruteren welke de Chinese voetballers voldoende voetbalkunsten kan bijbrengen. Of zouden de Chinese voetbalbonzen tijdens de gepasseerde WK in Korea soms een post-guushiddink-syndroom opgelopen hebben.
Een voetbaltrainer of in goed Nederlands een oefenmeester is er toch om spelers technisch en tactisch te onderrichten en bij te schaven? Blijft de vraag waarom de clubs het dan telkens zo snel noodzakelijk vinden om een nieuwe man voor de groep te plaatsen. Doorgaans zijn het allemaal ervaren, goed opgeleide en gediplomeerde sportmensen die het trainersvak beoefenen, dus daar kan het niet aan liggen. Bobo's gevraagd naar het waarom van een wisseling van de wacht komen meestal op de proppen met dooddoeners zoals: de chemie met de groep was verdwenen, vreemde ogen dwingen, we zijn op elkaar uitgekeken en meer van dat soort ongelooflijke onzin.
Laten bestuurders èn voetballers asjeblieft eens hun eigen verantwoordelijkheid nemen. Trainen en voetballen doe je toch voor jezelf, niet voor de trainer. Een speler die een trainer nodig heeft om gemotiveerd te geraken voor een wedstrijd is een zielenpoot. Hoe moet een Arie Haan in vredesnaam in staat worden geacht om Chinese spelers beter te motiveren. Arie's welvarende uiterlijk in aanmerking nemend is hij vast een Chinese rijsttafelkenner en wellicht verstaat ie zelfs de kunst om met stokjes te eten, maar veel verder zal z'n kennis van de Chinese cultuur en gebruiken, laat staan de taal, wel niet reiken. Bovendien kan z'n gehoor z'n naam nog niet eens uitspreken, of noemen ze hem Ali Han. Neen, de trainer is er om een elftal samen te stellen, daarmee het beste uit z'n spelers halend, de tactiek te bepalen en de grote lijnen uit te zetten, het teamverband te stimuleren. Kortom een bindend element, een leider.
Clubs, en daar hoort zeer zeker ook de zogenaamde vijfde colonne van supporters bij, welke elke één of twee jaar een trainer verslijten, moeten eens bij zichzelf te rade gaan. Durf eens 'n langdurig dienstverband met een trainer aan te gaan en (be)oordeel op rationele gronden, anders dan emotie de boventoon te laten voeren. Anderszins dienen ook sommige trainers zich meer te vergewissen van hun verantwoordelijk ten opzichte van hun broodheren i.c. de club, waarbij een bescheidener opstelling en minder egotripperij hun vak zou sieren. Ton Lensvelt
Bronnen
Clubblad De Voorzet van s.v. Dussense Boys, Jaargang 5, nummer 3, 2003